Dün büyük bi heyecanla kursa gitmiştim ve Melek gelmemişti maalesef. Bugün onun iki katı bi heyecanla kursa gittiiim, asansöre bindim 5.katta sınıfa şemsiyemi bırakıp kantine çıktım. Kapıdan ilk girdiğimde hemen sağ tarafa balkon kısmına göz attım kimse yoktu. Sonra yarı hayalkırıklığıyla oturma yerlerine doğru(sol tarafa) döndüm ve ilk adımımı attığım anda 3.seviye kurs kitabından kumral kafasını kaldırmış bi halde beni kesen, melek gibi bir yüze ait bi çift gözle karşılaştım. Allaaaaaam yaa dünyadaki bütün çirkinlerden almışsın bu çocuğa vermişsin resmen bu nasıl bir tatlılıktır anlatamıyorum. Zaten bana baktığını gördüğüm anda kalbim yardırmaya başladı elim ayağım titreyerek arkasında bi yere oturdum ama nasıl böyle nefes alamıyorum oturduğum pozisyonda kaldım kitlendim o an atomlarıma ayrılsam görünmez olsam çok mutlu olucam böyle. Çocuğun arkasında oturmuş allaaam bunu bana nasip et, off tatlılığa bak yaa, allaam nolur o gözler bi tek bana baksın, hey yavrum saçlarına ölürüm, allaam bak bu benim olsun kimseye yan gözle bakmıycam söz valla bak falan diyorum içimden. Neyse işte ders saati geldi herkes sınıflara gitti Melek kantinde hala ödev yapıyo bende arka masada kitlenmiş onu izliyorum ortamda bizi gözetleme riski olan tek kişi kantinci. Ve evet böyle ortamda, ben, yani beynini sindirmiş olan B.C böyle bi fırsatı boku bokuna kaçırdım. Mal gibi kasıldım kaldım çocuk silgi istemeye döndü yok demek için ağzımı bile açamadım kafa hareketi yaptım. Gelde bana küfür etme. .Neyse bu kısmı hemen geçmek istiyorum hatırlamaya devam edersem evin duvarında B.C şeklinde bi delik oluşabilir. Ders aralarından birinde hani anlatmıştım ya merdivenleri inerken gördüm dondum kaldım o da telefonla konuşuyodu falan filan diye daha öncesinde. Heh bu sefer merdivenleri tam çıkarken o da kantin kapısının önünden geçti tabi bu esnada yine bakışmalar kalpte ataklar ayılıp bayılmalar bende. Sonra bu çay mı ne bişey aldı yani o an mükemmeliyette çığır açmış suratını izliyodum odaklanamadım ne aldığına. Sonra sadece 1 dakikalığına bilgisayarların oraya gitti ve bi anda dönüp bana baktı ama bu seferki bakışma daha farklıydı.Yani öncekiler 1 saniye sürüyoduysa bu 5 saniyeydi. Bide bana kasıtlı olarak baktığı zamanlarda sanki bişey anlatmaya çalışıyomuş gibi hissediyorum. Ya şizofren oldum yada çocuk bana karşı boş değil. ALLAM NOLUR İKİNCİ ŞIK DOĞRU OLSUN NOLURRR .a Nitekim o bakışlardaki paragrafı okumayı bi başarsam koşa koşa yapıcam anlatılanı. ALLLAAAAAM ÇOOOOK TATLI YAAA.
Benim bi teorim var şimdi. Melek'in uzun saçlı hödük bi arkadaşı var. Ben nereye o oraya götümde geziyo çocuk resmen. Ulan diyorum bana mı yazıyo bide Melek'e de anlatıyosa sıçtı cafer yani durum iyice zor parkurlara, engelli kulvarlara dönüşücek. Ama Melek beni kesiyo yani heralde arkadaşı için kesmiyodur. Zaten bende bi paranoyaklıktır aldı başını kursta kalbi atan her taşaklıyı Melek'i kestiğimi anladı bana bakıp dalga geçiyo şimdi diye düşünüyorum. Lanet olsun böyle sisteme. Halbuki Melek gelse çıkalım mı bebeğim dese orda ayin düzenliycem ben.
Günün sonunda olan başka bi durum var tabi. Hatta yayın başlığının hayal kırıklığının dibi olmasının sebebi olan olay. Biz şimdi 9.40ta dersten çıkıcaktık. Normalde çıkış saati 9.50. 10 dk takılırım sonra Melek çıkar aynı asansöre bineriz falan fantezileri kuruyodum. Sonra bunların amcık hocası gitti 9.35te bıraktı bunları. Ulan 5 dakikada toz oldular çıktığımda karşı sınıf bomboştu. Bende kimse çakmasın diye indim aşağıya sonra aaaa şemsiyemi unuttum ben yaaa hadi nese soora görüşürüz diye ektim bizimkileri çıktım yukarı. Melek'in sınıfına girdim bi baktım biri poşet unutmuş. Hemen Blair Gibi Düşündüm zaten. Gittim poşetin içinde defter kitap kağıt ne varsa inceledim en sonunda bi isim buldum. Baş harfleri migros reklemından fırlamış gibi MMM oluyo. Heycanla eve geldim feyste tivitırda abuk subuk sitelerde tarattım yok anacım. götüme kaçmış her kimse o eşyaları unutan. Yani bugün cuma ve pazartesi akşamına o kadar çok varki ağlayabilirim. Küfür etmek istiyorum. AMINA KOYİM BÖYLE ŞANSIN.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder